BALKAN WARS 1912

.

1913

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α΄

Το όνομά του ήταν Χριστιανός – Γουλιέλμος – Φερδινάνδος – Αδόλοφος – Γεώργιος. Βασίλεψε από το 1863 ως το 1913 και θεωρείται ο μακροβιότερος βασιλιάς του Ελληνικού Κράτος. Διαδέχθηκε τον Όθωνα. Γονείς του Χριστιανός Θ΄ Βασιλιάς της Δανίας και η Λουΐζα της Έσσης – Κάσσελ. Ήταν δευτερότοκος. Γεννήθηκε στην Κοπεγχάγη στις 24 Δεκεμβρίου 1845. Ανήκε στον Οίκο Σλέσβιχ – Χόλσταιν – Σόντεμπουργκ – Γκλύξμπουργκ. Από τον Γεώργιο τον Α΄ ξεκινά ο νέος βασιλικός οίκος των Βασιλέων της Ελλάδος που ζει 111 χρόνια ως την κατάργηση της βασιλείας και την αλλαγή του πολιτεύματος της Ελλάδας σε Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία με το δημοψήφισμα του 1974.

Στο Β΄ ψήφισμα της 18ης Μαρτίου 1863 που εκδόθηκε από την εθνοσυνέλευση ο Γεώργιος αποκαλείται βασιλεύς των Ελλήνων, όπως ο ίδιος επιθυμούσε, και όχι βασιλεύς της Ελλάδος, όπως προσαγορευόταν ο Όθων. Αξιοσημείωτο, επίσης, είναι πως ορίστηκε ότι οι διάδοχοι του Γεωργίου θα πρέσβευαν το ορθόδοξο δόγμα.

Νυμφεύτηκε στις 27 Οκτωβρίου 1867 στην Αγία Πετρούπολη την δεκαεξάχρονη Μεγάλη Δούκισσα, Όλγα Κωνσταντίνοβα της Ρωσίας. Μαζί απέκτησαν οκτώ παιδιά: τον Κωνσταντίνο, τον Γεώργιο, την Αλεξάνδρα, τον Νικόλαο, την Μαρία, την Όλγα (πέθανε έξι μηνών), τον Ανδρέα και τον Χριστόφορο.

Προσαρμόστηκε γρήγορα στην Ελληνική πραγματικότητα και άσκησε μεγάλη επιρροή στην ελληνική πολιτική ζωή. Ήταν διαλλακτικός και ψύχραιμος. Κρατούσε τις αυστηρές του αρχές στο περιβάλλον των Αθηνών. Πιο ελεύθερος ένιωθε, όταν ταξίδευε στο εξωτερικό. Επί των ημερών του η ελληνική πολιτική σκηνή εξευρωπαΐστηκε κατά πολύ. Δε φανάτισε ποτέ τον ελληνικό λαό. Το πόσο σημαντικός και ικανός ήταν στο να κρατά ισορροπίες και να μιλά, έχοντας την αξιοπιστία και το σεβασμό των Ευρωπαίων, έγινε αντιληπτό στον Ελληνικό λαό μετά τη δολοφονία του στις 5 Μαρτίου 1913 στη Θεσσαλονίκη από τον Αλ. Σχινά, όταν πήραν διαστάσεις εθνικού διχασμού οι διενέξεις του γιου του Κωνσταντίνου και νέου βασιλέως με τον τότε Πρωθυπουργό της χώρας, Ελευθέριο Βενιζέλο.

ΦΕΡΔΙΝΑΝΔΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ

Ολόκληρο το όνομά του ήταν Κάρλ Φερδινάντ Μαξιμίλιαν του Λεοπόλδου Μαρία του Saxe Coburg Cotha και Kohary. Γεννήθηκε στη Βιέννη στις 28 Φεβρουαρίου του 1861. Από την οικογένεια Saxe Coburg Cotha προέκυψαν αρκετοί βασιλείς της Ευρώπης. (Ας θυμηθούμε ότι και για τον Ελληνικό θρόνο πριν την εκλογή του Όθωνα ειχε προταθεί ο Λεοπόλδος του Saxe Coburg). Η μητέρα του, από την πλευρά του Kohary, καταγόταν από την Άνω Ουγγαρία, σημερινή Σλοβακία, από πάμπλουτη αριστοκρατική οικογένεια που είχε κοινές ρίζες με μεσαιωνικούς ηγεμονικούς οίκους της Βουλγαρίας.

Ο Φερδινάνδος εξουσίασε τη Βουλγαρία από το 1887 ως το 1918 πρώτα ως Knyaz (κυβερνών πρίγκηπας 1887 ως 1908) και αργότερα ως Τσάρος (1908 ως 1918).

Στις 20 Απριλίου 1893 στη βίλλα Pianore στη Λούκα της Ιταλίας νυμφεύεται την πριγκίπισσα Μαρία Λουΐζ, κόρη του Ρομπέρτο του 1ου της Πάρμα και της πριγκίπισσας Μαρίας Πίας των Βουρβόνων και των Δύο Σικελιών. Μαζί της θα αποκτήσει τέσσερα παιδιά τον Βόρη τον Γ΄ (1894 με 1943), τον Κύριλλο (1895 με 1945), την Ευδοξία (1898 με 1985) και τη Nadezhda (1899 με 1958).

Στις 5 Οκτωβρίου 1908 ο Φερδινάνδος «αυτοδικαίως» διακηρύσσει την αυτονομία της Βουλγαρίας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ανακηρύσσει, επίσης, τον εαυτό του Τσάρο και Βασιλέα.

Είχε στο νου του το όνειρο μιας Μεγάλης Βουλγαρίας που θα αποτελούσε συνέχεια της Ορθόδοξης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, γι' αυτό θεώρησε «δίκαιο και ιερό τον αγώνα των κρατών του Σταυρού εναντίον του Ημισελήνου». Στον Α΄ Βαλκανικό ο Φερδινάνδος και η Βουλγαρία μαζί με άλλα Βουλγαρικά κράτη νικούν την Οθωμανική Αυτοκτατορία και την υποχρεώνουν να περιοριστεί πέρα από τον Έβρο ποταμό. Στον Β΄ Βαλκανικό η Βουλγαρία είναι η μεγάλη χαμένη, αφού δέχεται επιθέσεις κυρίως από Σερβία, Ελλάδα και Ρουμανία. Παρόλα αυτά η Συνθήκη του Βουκουρεστίου έδωσε και εδαφικά κέρδη στη Βουλγαρία.

Στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο 1914 έως 1918 ο Φερδινάνδος θα οδηγήσει τη Βουλγαρία στον πόλεμο ως σύμμαχο των Κεντρικών Αυτοκρατοριών και αντίπαλο της Αντάντ. Το Φθινόπωρο του 1918 ο Βουλγαρικός στρατός ηττήθηκε από τους Ανταντικούς και τους συμμάχους Έλληνες. Τότε ο Φερδινάνδος παραιτήθηκε υπέρ του γιού του, Μπόρις του Γ΄, που έγινε ο επόμενος Τσάρος της Βουλγαρίας (3 Οκτωβρίου 1918).

Μετά την παράιτησή του ο Φερδινάνδος έζησε ένα είδος ιδιόμορφης εξορίας στο Coburg της Γερμανίας . Το χρόνο του τον αφιέρωνε σε καλλιτεχνική προσπάθεια, κηπουρική, φιλοτελισμό και ταξίδια. Ασχολήθηκε, επίσης, με τη Φυσική Ιστορία, τη Βοτανολογία και την Εντομολογία. Στο τέλος η ζωή του επεφύλασσε τραγωδίες: Ο γιός του, Μπόρις Γ΄, πεθαίνει κάτω από ανεξιχνίαστες συνθήκες μετά την επιστροφή του στη Βουλγαρία ύστερα από μια συνάντηση με τον Α. Χίτλερ στη Γερμανία το 1943.

Ο γιός του, Συμεών Β΄, διαδέχεται τον Μπόρις, αλλά τερματίζεται η Βουλγαρική μοναρχία και ο Συμεών καθαιρείται το 1946.

Όταν στη Βουλγαρία το πολίτευμα γίνεται πια «Λαϊκή Δημοκρατία της Βουλγαρίας» και επιβάλλεται ο κουμμουνισμός, ο Φερδινάνδος θα δεί και τον άλλο του γιο, Κύριλλο, να εκτελείται.

Πέθανε συντετριμμένος στις 19 Σεπτεμβρίου του 1948.

ΠΕΤΡΟΣ Α΄ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ

Ανήκε στον Οίκο των Καραγεώργεβιτς. Γεννήθηκε το 1844. Πατέρας του υπήρξε ο πρίγκηπας Αλέξανδρος Καραγεώργεβιτς.

Το 1903 δολοφονήθηκε ο τότε βασιλιάς της Σερβίας, Αλέξανδρος Ομπρένοβιτς και η εθνοσυνέλευση των Σέρβων κάλεσε τον Πέτρο που βρισκόταν στη Γενεύη και τον ανακήρυξε βασιλιά της Σερβίας.

Ο Πέτρος Καραγεώργεβιτς υπήρξε δυναμικός ηγέτης της Σερβίας. Αρχικά πέτυχε πολλές διπλωματικές προσεγγίσεις και συμφωνίες κατά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Εισήγαγε πολλές εκσυγχρονιστικές μεταρρυθμίσεις στη χώρα του και έθεσε τις βάσεις για πρόγραμμα εξοπλισμού της και παραγωγής όπλων. Θεωρείται από τα πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν στον Α΄ Βαλκανικό πόλεμο. Το 1914 εξαιτίας προβλημάτων υγείας που αντιμετώπισε μεταβίβασε τα καθήκοντά του στον διάδοχο, Αλέξανδρο Καραγεώργεβιτς, ο οποίος ανακηρύχθηκε Αντιβασιλέας. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο ο Πέτρος, παρόλο που είχε αποσυρθεί στα Τόπολα, έλαβε τον τίτλο «Βασιλεύς των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων».

Πέθανε το 1921.