ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ

BALKAN WARS 1912

.

1913

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΡΕΒΕΖΑΣ

Η μάχη της Νικόπολης και του Μύτικα

Ο Ελληνικός στρατός της Ηπείρου στις 19 Οκτωβρίου 1912 μέσα σε ραγδαία βροχή από το χωριό Λούρος κινήθηκε προς την πόλη της Πρέβεζας και έφτασαν έξω από αυτή γύρω στις 3:00 μ.μ. Τη νύχτα έμεινε στην τοποθεσία Άγιοι Απόστολοι. Το τσουχτερό κρύο και η βροχή δεν επέτρεψαν σε κανέναν να ξεκουραστεί. Το πρωί συνεχίστηκε η πορεία προς Πρέβεζα.

Συναντηθήκαν με τους Τούρκους στα αρχαία ερείπια της Νικόπολης στα οποία είχαν οχυρωθεί. Συγκεκριμένα, η Τουρκική φρουρά της πόλης είχε σχηματίσει γραμμή άμυνας τριγύρω από την ακρόπολη της αρχαίας Νικόπολης καθώς και στο ύψωμα Φλάμπουρα. Στη θάλασσα ενέδρευαν δύο τουρκικές κανονιοφόροι οι οποίες αιφνιδίασαν με τις βολές τους τον Ελληνικό στρατό. Μετά από τον πρώτο αιφνιδιασμό το ελληνικό πυροβολικό ανταπάντησε, βυθίζοντας τη μία από αυτές (την «Αττάλεια»), ενώ η άλλη άρπαξε φωτιά και αποσύρθηκε στην ακτή (η «Τοκάτ»).

Η μάχη στη στεριά γενικεύθηκε. Οι Τούρκοι καλά οχυρωμένοι μέσα στα ερείπια χτυπούσαν τα τμήματα των Ελλήνων με πολυβόλα Μαξίν. Οι Κρήτες εθελοντές πολεμούσαν τους εχθρούς κατά μέτωπο. Από τα δεξιά επιτίθενται οι Ηπειρώτες αντάρτες. Οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να μεταφερθούν με ασφάλεια σε άλλες θέσεις, μα και σε αυτές δόθηκε σκληρή μάχη ως τις 4:00 μμ., οπότε ο Ελληνικός στρατός άρχισε να τους καταδιώκει μέσα στους ελαιώνες. Οι Τούρκοι έφτασαν στην Πρέβεζα και οχυρώθηκαν εκεί. Οι Έλληνες κατέλαβαν τα υψώματα της αρχαίας Νικόπολης και προχώρησαν στην πολιορκία της Πρεβέζης. Μέσα στην πόλη υπήρχαν 500 Τουρκαλβανοί και 500 Τούρκοι στρατιώτες.

Τα ελληνικά τμήματα που έλαβαν μέρος ήταν το 3ο τάγμα του 15ου πεζικού Συντάγματος με διοικητή τον Ταγματάρχη Ντούλη, δύο ανεξάρτητα τμήματα πεζικού με τους εφέδρους Ανθυπολοχαγούς Χρ. Λαζαράκη και Α. Λάκκα. Επίσης, συμμετείχαν δύο πεδινές πυροβολαρχίες και Ιππικό, το σώμα των Ηπειρωτών ανταρτών με επικεφαλής τον Πρεβεζάνο δικηγόρο Γερογιάννη και το σώμα εθελοντών από την Κρήτη με αρχηγό τον Κ. Μάνο.

Τελικά, οι πολιορκημένοι Τούρκοι και Τουρκαλβανοί αναγκάστηκαν να υψώσουν λευκή σημαία. Η μάχη της Νικόπολης στοίχισε στους Έλληνες τις ζωές 10 στρατιωτών.

Παράλληλες ενέργειες Ελλήνων στο Ζάλογγο και στα Τσαμοχώρια

Στην Ήπειρο είχε δημιουργηθεί το «Μεικτό στράτευμα Ηπείρου», αποτελούμενο από ένα λόχο Ευζώνων και Εθελοντές Ηπειρώτες με σκοπό να προχωρήσει προς κατάληψη του Ζαλόγγου και του Σουλίου και να οπλίσει τους Έλληνες που έμεναν στα Τσαμοχώρια.

Οι αξιωματικοί του Σώματος αυτού ήταν οι Δ. Λεόντιος και Σ. Γρανίτσας και αρχηγός τους ο Δημήτριος Μπότσαρης. Οι άνδρες του σώματος στις 19 Οκτωβρίου 1912 πέρασαν τον ποταμό Λούρο και έφτασαν στο Ζάλογγο όπου τέλεσαν Δοξολογία στον τόπο της θυσίας του 1821.

Τριακόσιοι άνδρες από το σώμα αυτό με διαταγή του Μπότσαρη στάλθηκαν στη Νικόπολη όπου πολέμησαν γενναία για την κατάληψη της Πρέβεζας.

Αμέσως μετά την κατάληψη της Πρεβέζης οι 300 άνδρες κατευθύνθηκαν από τα Δουβιανά προς τα Τσαμοχώρια και πραγματοποίησαν εκεί εκκαθαριστικές επιχειρήσεις, απομακρύνοντας τους Τουρκαλβανούς Τσάμηδες.

Η παράδοση της Πρέβεζας 21 Οκτωβρίου 1912

Ο Αρχηγός Σαπουντζάκης τηλεγραφεί:

«Υπουργείον Στρατιωτικών

Αθήνας

Άρτα 21 (Οκτ.) ώρα 12:30

Κατόπιν του χθεσινού τηλεγραφήματός μου περί του εν Νικοπόλει αγώνος μεταξύ ημετέρου μικτού αποσπάσματος και εχθρικού σας αναγγέλλω ότι η Πρέβεζα παρεδόθη ημίν σήμερον. Μεταβαίνω εκεί ένθα θέλω τηλεγραφήση λεπτομερείας. Σήμερον αιχμάλωτοι 450 περίπου και υλικόν.

Αρχηγός Επιτελείου

Κ. Σαπουντζάκης»

Πραγματικά παραδόθηκαν 450 αιχμάλωτοι Τούρκοι από τους οποίους οι 40 ήταν αξιωματικοί. Παραδόθηκαν επίσης, 150 Τουρκαλβανοί. Από Ελληνικής πλευρά υπήρξαν 10 νεκροί και 56 τραυματίες. Προκειμένου να παραδοθεί η Πρέβεζα, μεσολάβησαν οι πρόξενοι της Αυστρίας, της Αγγλίας και της Ρωσίας.

Μαρία Βοναπάρτη

Η Μαρία Βοναπάρτη γεννήθηκε στις 2 Ιουλίου 1882 στο προάστιο Σαιν Κλου του Παρισιού. Η μητέρα της πέθανε στη γέννα. Ήταν ανιψιά του Ναπολέοντα του Α΄ της Γαλλίας. Ήταν κόρη του Ρολάνδου Βοναπάρτη και της Μαρί Φελίξ Μπλάνκ. Από την πλευρά του πατέρα της συνδεόταν με τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Από την πλευρά της μητέρας της ο παππούς της, Φραγκίσκος Μπλάνκ, ήταν ο μεγαλύτερος κατασκευαστής οικοδομημάτων στο Μόντε Κάρλο.

Η Μαρία Βοναπάρτη παντρεύτηκε με πολιτικό γάμο, στο Παρίσι, τον πρίγκιπα Γεώργιο της Ελλάδας στις 21 Νοεμβρίου του 1907. Ο θρησκευτικός της γάμος με τον Γεώργιο γίνεται στην Αθήνα στις 12 Δεκεμβρίου του 1907. Μαζί απέκτησαν δυο παιδιά, τον πρίγκιπα Πέτρο και την πριγκίπισσα Ευγενία.

Η Μαρία Βοναπάρτη ασχολήθηκε με την ψυχανάλυση. Συνδέθηκε με τον Σίγκμουντ Φρόυντ και κατέβαλε λύτρα, προκειμένου να απελευθερωθεί ο διάσημος ψυχαναλυτής από τη ναζιστική Γερμανία. Η Βοναπάρτη ίδρυσε το Γαλλικό Ίδρυμα Ψυχανάλυσης το 1926.

Ένας από τους σπουδαίους θαυμαστές της, τον οποίο μάλιστα και ψυχανάλυσε ήταν και ο μετέπειτα Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, Φρανσουά Μιτεράν.

Η Μαρία παρέμεινε ψυχαναλύτρια μέχρι τον θάνατό της το 1962. Έχασε τη ζωή της από λευχαιμία. Αποτεφρώθηκε στη Μασσαλία και ενταφιάστηκε στο βασιλικό κοιμητήριο του Τοτοΐου.

Η ζωή της ενέπνευσε τη δημιουργία της κινηματογραφικής ταινίας «Πριγκίπισσα Μαρία» με πρωταγωνίστρια την Κατρίν Ντενέβ και σκηνοθέτη B. Jacquot

Στην Ήπειρο οι Έλληνες καθηλώνονται στην περιοχή Ανώγι

«Αθήνας

Άρτα 24 Οκτωβρίου (1912) ώρα 8 μμ.

Συμπλοκαί εξακολουθούν εις γραμμήν Ανώγι και Τσαγκαρόπουλο. Χθες πλησίον της θέσεως Τσαγκαρόπουλο παρά των ημετέρων συνελήφθησαν 4 αιχμάλωτοι εξ ων τρεις τραυματίες.

Αρχηγός στρατού Ηπείρου

Σαπουντζάκης»

ΤΟ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΠΗΓΑΔΙΩΝ

Στο Μακεδονικό μέτωπο τα πράγματα πήγαιναν περίφημα για τους Έλληνες. Μετά την κατάληψη της Θεσσαλονίκης, παράλληλα στην Ήπειρο ο Ελληνικός στρατός κατάφερε στις 28 Οκτωβρίου να καταλάβει την περιοχή των Πέντε Πηγαδιών. Διαβάζουμε στο τηλεγράφημα:

«Άρτα 29 (Οκτ.) 8:00 μμ.

Ως και χθες τηλεγράφησα, ο ημέτερος στρατός κατέλαβεν τα Πέντε Πηγάδια, το φρούριο και πέριξ θέσεις. Ο εχθρός καταδιωχθείς απήλθεν εις τα υψώματα των Πέντε Πηγαδιών τα δεσπόζοντα της οδού Χάνι Καρβασαρά (Αμφιλοχία) – Πέντε Πηγαδιών. Οι Τούρκοι δια του πυροβολικού των έβαλλον σήμερον καθ’ όλην την ημέραν αραιώς των υπό τα ειρημένα υψώματα πυροβολείων, αλλ’ άνευ αποτελέσματος.

Αντιστράτηγος

Κ. Σαπουντζάκης»

Μάχη των Πέντε Πηγαδιών

Ο Εσάτ πασάς επιχείρησε να επιτεθεί σε Ελληνικά Ευζωνικά σώματα που ήταν εγκατεστημένα στο χωριό Ανώγι. Οι Τούρκοι διέθεταν δύναμη στην περιοχή Πέντε Πηγάδια. Μαζί τους βρισκόταν ο ίδιος ο διοικητής των Ιωαννίνων που είχε το πρόσταγμα των επιχειρήσεων. Έγιναν σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων που διήρκεσαν μια εβδομάδα (από τις 24 ως τις 30 Οκτωβρίου 1912). Τελικά, στις 9 Νοεμβρίου οι Έλληνες κατέλαβαν τα Πέντε Πηγάδια με απώλειες 26 νεκρούς και 222 τραυματίες.

Βαλκανική Κρίση 1875 έως 1878, Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος, Προπαρασκευ, Εθελοντές, Ιατρική Περίθαλψη, Υπογραφή Βαλκανικού Συμφώνου

Κατάληψη Ελασσόνας, Δεσκάτης, Η Μάχη του Σαραντάπορου, Απελευθέρωση Σερβίων, Κοζάνης, Απελευθέρωση Γρεβενών, Δεσκάτης, Απελευθέρωση Λιτοχώρου, Κατερίνης, Απελευθέρωση Βέροιας, Απελευθέρωση Έδεσσας, Κατάληψη Αμυνταίου, Η Μάχη των Γιαννιτσών, Απελευθέρωση Θεσσαλονίκης, Απελευθέρωση Χαλκιδικής, Αγίου Όρους, Η Μάχη του Ναλμπάκιοϊ, Απελευθέρωση Φλώρινας, Αμυνταίου, Πτολεμαΐδος, Επιχειρήσεις του Βουλγαρικού και Σερβικού στρατού

Ελληνικός στόλος, Κατάληψη της Λήμνου, Βύθιση του Φετίχ Μπουλέν, Κατάληψη Θάσου, Ίμβρου, Αϊ Στράτη, Σαμοθράκης, Ψαρών, Τενέδου, Ναυμαχία Έλλης, Απελευθέρωση Μυτιλήνης, Απελευθέρωση Χίου, Ναυμαχία Λήμνου, Απελευθέρωση Σάμου, Δράση Μοίρας Ιονίου, Αξιωματικοί του Ναυτικού, Θωρηκτό Αβέρωφ

Στρατιά 'Ηπειρου, Κατάληψη Πρέβεζας, Πέντε Πηγαδιών, Η πορεία προς τα Ιωάννινα, Απελευθέρωση Ιωαννίνων, Οι τελευταίες ημέρες του βασιλέως Γεωργίου, Αεροπορία, Γεγονότα πριν το τέλος του Α΄Βαλκανικού

Αυτόνομη Βόρεια Ήπειρος

Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος, Η Μάχη της Θεσσαλονίκης, Η Μάχη Κιλκίς, Λαχανά, Η κατάληψη της Δοϊράνης, Απελευθέρωση Σερρών, Δράμας, Δοξάτου, Ξάνθης, Κομοτηνής, Απελευθέρωση Καβάλας, Συνθήκη Βουκουρεστίου

Απελευθέρωση Κρήτης

Μετάλλια της Εποχής 1912 και 1913, Εξώφυλλα τετραδίων της Εποχής 1912 και 1913, Ημερήσιος τύπος 1912 και 1913, Αλληλογραφραφία από το μέτωπο, Βασιλιάς Κωνσταντίνος Α΄, Ελευθέριος Βενιζέλος, Παύλος Κουντουριώτη

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ (Balkan Wars 1912 . 1913) ανήκει στην Οικογένεια Ποταμιάνου Ε.Κ.Α. (Ηπειρωτική).

Συναποτελείται από συλλογές, που αφορούν την συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, του Μανουσάκη και άλλων.

Η Έρευνα, η Συγγραφή και η Επιμέλεια της ύλης πραγματοποιήθηκαν από την Αργυρή Κ. Μπαξεβάνου, Φιλόλογο και Συγγραφέα.

Υπεύθυνη Σχεδιασμού και Διαχείρισης ιστοσελίδος Ειρήνη Μαρία Β. Ταμπάκη, φοιτήτρια Μηχανικών Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών Π.Ε.

Ευγενική υποστήριξη Βασίλειος Α. Ταμπάκης, Δρ. Δασολογίας

Το υλικό στην πρωτογενή του μορφή εκτίθεται στην Ιερά Μονή Ευαγγελισμού, Σκιάθου.