ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ

BALKAN WARS 1912

.

1913

Α΄ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΑΙΤΙΕΣ ΚΑΙ ΑΦΟΡΜΕΣ

Οι επαφές των συμμάχων . Η αντίδραση των Μ. Δυνάμεων και της Οθωμανικής αυτοκρατορίας

Οι φαινομενικά αγεφύρωτες αντιθέσεις ανάμεσα στα Βαλκανικά κράτη στις αρχές του 20ου αι. δεν προϊδέαζαν ούτε στο ελάχιστο την Οθωμανική Αυτοκρατορία για μια πιθανή μελλοντική συμμαχία τους εναντίον της.

Μετά το ξέσπασμα του κινήματος των Νεοτούρκων και της ακραίας εθνικιστικής πολιτικής, που εν συνεχεία ασκήθηκε απέναντι στις θρησκευτικές μειονότητες, παρατηρήθηκε αντίδραση από τις κυβερνήσεις Ελλάδας, Σερβίας, Βουλγαρίας και Μαυροβουνίου και σύμπραξη αυτών, προκειμένου να επιτευχθεί η απομάκρυνση των Τούρκων από την Ευρώπη.

Αν και χώρες με ολοφάνερα αντικρουόμενα συμφέροντα, η Σερβία με βασιλιά τον Πέτρο και η Βουλγαρία με βασιλιά τον Φερδινάνδο ήταν οι πρώτες που κινήθηκαν προς αυτήν την κατεύθυνση. Με τη μεσολάβηση του Ρώσου πρεσβευτού στο Βελιγράδι, Χάρτβιγκ, το 1909 οι δύο χώρες πλησίασαν πολύ, αποκατέστησαν τις σχέσεις τους και υπέγραψαν στη Σόφια, όπως προκύπτει, μυστική συμφωνία στις 13 Μαρτίου του 1912.

Η συμφωνία αυτή προέβλεπε ότι, σε περίπτωση που τα συμφέροντα του ενός από τους δύο συμμάχους κινδύνευαν, θα προέβαιναν ανοιχτά σε επίθεση εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Η Βουλγαρία έδινε μεγάλη σημασία στη συνεργασία της με τη Σερβία, κυρίως εκτιμώντας πως από την Ελλάδα δεν μπορούσε να περιμένει και πολλά, εφόσον είχε προηγηθεί η ήττα της από τους Τούρκους το 1897. Έκρινε πως η Ελλάδα μόνο από τη θάλασσα ήταν δυνατόν να συνδράμει στο κοινό αγώνα κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Για το λόγο αυτό έγιναν μυστικές επαφές μεταξύ Ελλάδος και Βουλγαρίας τους τελευταίους μήνες του 1911. Τελικά, υπογράφτηκε αμυντική συμμαχία ανάμεσα στα δύο κράτη στις 29 Μαΐου 1912, σύμφωνα με την οποία η μια χώρα θα έσπευδε σε βοήθεια της άλλης, στην περίπτωση που εκδηλωνόταν επίθεση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η συμφωνία συνοδευόταν και από πρωτόκολλα που προέκριναν και στρατιωτική συνεργασία.

Η Ελλάδα δεν είχε προβεί στην υπογραφή αντίστοιχων συμφωνιών με τη Σερβία. Με το Μαυροβούνιο φαίνεται πως είχαν γίνει προφορικές συμφωνίες.

Η Αυστροουγγαρία και η Ρωσία εξέφρασαν φόβους για τις συνέπειες ενός ενδεχόμενου πόλεμου πάνω στα συμφέροντά τους. Πιο έντονα αντέδρασε η Βρετανία και κυρίως η Γαλλία σε μια αναμενόμενη αλλαγή συνόρων στη Βαλκανική.

Η Τουρκία ήταν ιδιαίτερα πιεσμένη λόγω του Ιταλοτουρκικού πολέμου του 1911 και της αναταραχής που επικρατούσε στην Αλβανία. Την αδυναμία της διείδαν οι βαλκανικές συμμαχικές δυνάμεις και, εντείνοντας τις πιέσεις τους, οδήγησαν τα πράγματα στον πόλεμο. Το Μαυροβούνιο ήταν το πρώτο που κήρυξε τον πόλεμο εναντίον της Τουρκίας (25 Σεπτεμβρίου 1912), έχοντας στην ηγεσία του τον Νικόλαο και στις 5 Οκτωβρίου του 1912 ακολούθησαν και οι άλλοι σύμμαχοι.

Οι συμφωνίες που υπογράφτηκαν εκ μέρους των των συμμαχικών κρατών πριν την έναρξη του πολέμου

Η απόφαση των Ελλήνων για ξεσηκωμό, απελευθέρωση εδαφών, πληθυσμών και προσαρτήσεις ωθήθηκε από την πίεση της κακοδιοίκησης και των εγκλημάτων που διέπραξαν επί αιώνες οι Τούρκοι αλλά και οι Βούλγαροι κατά την περίοδο αναμόχλευσης του Μακεδονικού ζητήματος 1989 ως 1904.

Οι κυριότερες επαφές μεταξύ των συμμαχικών κρατών κατά την περίοδο πριν την πολεμική σύγκρουση ήταν: 19 Μαρτίου / 3 Φεβρουαρίου 1912 υπογραφή της Βουλγαροσερβικής συνθήκης.

29 Απριλίου / 12 Μαΐου 1912 Σερβία και Βουλγαρία υπογράφουν συμπληρωματική στρατιωτική σύμβαση για το πώς θα αντιδρούσαν στην περίπτωση που η Ρουμανία κήρυττε τον πόλεμο στη Βουλγαρία.

16 / 29 Μαΐου 1912 υπογράφηκε στη Σόφια μυστικό πρωτόκολλο μεταξύ Ελλάδος και Βουλγαρίας. Αυτό όριζε τριετή αμυντική συμμαχία ανάμεσα στις χώρες αλλά και επέβαλε την ουδετερότητα της Βουλγαρίας στην περίπτωση ελληνοτουρκικού πολέμου (αν κάτι τέτοιο προέκυπτε ως απότοκο του Κρητικού ζητήματος).

10 / 23 Σεπτεμβρίου 1912 οι Τούρκοι αποβιβάζονται στο νησί της Σάμου και το καταλαμβάνουν.

22 Σεπτεμβρίου / 5 Οκτωβρίου 1912 υπογράφεται στρατιωτική σύμβαση μεταξύ Ελλάδος και Βουλγαρίας. Σε αυτήν περιλαμβανόταν ο όρος, αν η Τουρκία κήρυττε τον πόλεμο σε μια από τις δύο χώρες, η Ελλάδα θα κινητοποιούσε αμέσως ολόκληρο το στόλο της και 120 χιλιάδες στρατού, ενώ η Βουλγαρία θα κινητοποιούσε 300 χιλιάδες στρατού.

ΒΑΣΙΚΗ ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Η βασική αιτία για να εφαρμοστεί το σχέδιο επιστράτευσης των Ελληνικών δυνάμεων (17/9/1912) ήταν η εδαφική προσάρτηση της νήσου Σάμου. Αμέσως και η Κυβέρνηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εξέδωσε διάταγμα σύμφωνα με το οποίο έπρεπε να επιστρατευτούν όλοι οι έφεδροι των ανατολικών και Βαλκανικών περιοχών.

Βαλκανική Κρίση 1875 έως 1878, Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος, Προπαρασκευ, Εθελοντές, Ιατρική Περίθαλψη, Υπογραφή Βαλκανικού Συμφώνου

Κατάληψη Ελασσόνας, Δεσκάτης, Η Μάχη του Σαραντάπορου, Απελευθέρωση Σερβίων, Κοζάνης, Απελευθέρωση Γρεβενών, Δεσκάτης, Απελευθέρωση Λιτοχώρου, Κατερίνης, Απελευθέρωση Βέροιας, Απελευθέρωση Έδεσσας, Κατάληψη Αμυνταίου, Η Μάχη των Γιαννιτσών, Απελευθέρωση Θεσσαλονίκης, Απελευθέρωση Χαλκιδικής, Αγίου Όρους, Η Μάχη του Ναλμπάκιοϊ, Απελευθέρωση Φλώρινας, Αμυνταίου, Πτολεμαΐδος, Επιχειρήσεις του Βουλγαρικού και Σερβικού στρατού

Ελληνικός στόλος, Κατάληψη της Λήμνου, Βύθιση του Φετίχ Μπουλέν, Κατάληψη Θάσου, Ίμβρου, Αϊ Στράτη, Σαμοθράκης, Ψαρών, Τενέδου, Ναυμαχία Έλλης, Απελευθέρωση Μυτιλήνης, Απελευθέρωση Χίου, Ναυμαχία Λήμνου, Απελευθέρωση Σάμου, Δράση Μοίρας Ιονίου, Αξιωματικοί του Ναυτικού, Θωρηκτό Αβέρωφ

Στρατιά 'Ηπειρου, Κατάληψη Πρέβεζας, Πέντε Πηγαδιών, Η πορεία προς τα Ιωάννινα, Απελευθέρωση Ιωαννίνων, Οι τελευταίες ημέρες του βασιλέως Γεωργίου, Αεροπορία, Γεγονότα πριν το τέλος του Α΄Βαλκανικού

Αυτόνομη Βόρεια Ήπειρος

Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος, Η Μάχη της Θεσσαλονίκης, Η Μάχη Κιλκίς, Λαχανά, Η κατάληψη της Δοϊράνης, Απελευθέρωση Σερρών, Δράμας, Δοξάτου, Ξάνθης, Κομοτηνής, Απελευθέρωση Καβάλας, Συνθήκη Βουκουρεστίου

Απελευθέρωση Κρήτης

Μετάλλια της Εποχής 1912 και 1913, Εξώφυλλα τετραδίων της Εποχής 1912 και 1913, Ημερήσιος τύπος 1912 και 1913, Αλληλογραφραφία από το μέτωπο, Βασιλιάς Κωνσταντίνος Α΄, Ελευθέριος Βενιζέλος, Παύλος Κουντουριώτη

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ (Balkan Wars 1912 . 1913) ανήκει στην Οικογένεια Ποταμιάνου Ε.Κ.Α. (Ηπειρωτική).

Συναποτελείται από συλλογές, που αφορούν την συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, του Μανουσάκη και άλλων.

Η Έρευνα, η Συγγραφή και η Επιμέλεια της ύλης πραγματοποιήθηκαν από την Αργυρή Κ. Μπαξεβάνου, Φιλόλογο και Συγγραφέα.

Υπεύθυνη Σχεδιασμού και Διαχείρισης ιστοσελίδος Ειρήνη Μαρία Β. Ταμπάκη, φοιτήτρια Μηχανικών Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών Π.Ε.

Ευγενική υποστήριξη Βασίλειος Α. Ταμπάκης, Δρ. Δασολογίας

Το υλικό στην πρωτογενή του μορφή εκτίθεται στην Ιερά Μονή Ευαγγελισμού, Σκιάθου.